Projektując produkty, najczęściej pracujemy z całymi zespołami zbudowanymi z wielu komponentów. W trakcie pracy nad rozwojem produktu zespoły te są modyfikowane, a komponenty przenoszone i poprawiane aż do osiągnięcia zadowalającego rezultatu. Nierzadko takie zmiany w komponencie są nanoszone od razu na poziomie zespołu zarówno z oszczędności czasu, jak i możliwości projektowania w kontekście otaczających komponentów. Praca w kontekście całego zespołu wymaga jednak więcej uwagi od projektanta, ponieważ łatwo wtedy o stworzenie tzw. referencji zewnętrznych.
Czym są referencje zewnętrzne?
Referencje zewnętrzne w Creo Parametric to po prostu wykorzystanie w cesze jednego komponentu referencji pochodzących z cech innego komponentu lub zespołu. W praktyce oznacza to, że do poprawnej regeneracji takiej cechy Creo potrzebuje wczytać do sesji również zespół i drugi komponent, z którego zostały pobrane referencje. Jeżeli w międzyczasie wzajemne położenie komponentów uległo zmianie lub w danym momencie nie ma dostępu do modelu zespołu, może to spowodować zmiany w geometrii lub wręcz błędy regeneracji.
Jak widać, zastosowanie referencji zewnętrznych zwiększa niestabilność modelu w trakcie regeneracji i generalnie nie jest pożądaną praktyką projektową. Zasadniczo w poprawnie zbudowanym projekcie złożenia, jedyne referencje zewnętrzne w komponencie powinny pochodzić z modelu szkieletu, jeżeli projekt zespołu jest tworzony metodą „Top-Down” (od ogółu do szczegółu).
Jak w takim razie zapanować nad tworzeniem referencji zewnętrznych podczas budowania zespołu? Z pomocą przychodzą wbudowane w Creo Parametric narzędzia do zarządzania zakresem dozwolonych referencji zewnętrznych.
Dozwolony zakres referencji zewnętrznych w zespole Creo Parametric
Dozwolony zakres referencji zewnętrznych dla można zespołu można zdefiniować dwojako: jako właściwości konkretnego pliku zespołu lub jako ustawienie globalne dla całej aplikacji Creo. Aby zmienić właściwości pojedynczego zespołu, należy wejść do okna właściwości, wybierając Plik (File) > Przygotuj (Prepare) > Właściwości modelu (Model Properties), a następnie kliknąć zmień (change) dla opcji Referencje i kopie zapasowe (Reference and Backup). W przypadku ustawień globalnych dla całego Creo Parametric wystarczy w Opcjach (Options) wybrać kategorię Zespół (Assembly).
W obu przypadkach zakres dozwolonych referencji dla komponentów zespołu można zdefiniować następująco:
- Wszystkie komponenty (All components) – nie narzuca żadnych ograniczeń co do zakresu pobierania referencji w trakcie pracy nad aktywnym komponentem. Jak referencję można wskazać każdą geometrię pochodzącą z dowolnego komponentu umieszczonego w zespole.
- Wewnątrz podzespołu (Inside Subassembly) – referencje zewnętrzne można utworzyć tylko do komponentów znajdujących się w tym samym podzespole co aktywny komponent.
- Modele Układu i szkieletu (Skeleton and Layout models) – referencje zewnętrzne wewnątrz aktywnego komponentu mogą pochodzić wyłącznie z modeli szkieletów i cech Układu (Layout); jest to ograniczenie umożliwiające swobodne projektowanie zespołu metodą „Top-Down”.
- Brak (None) – najbardziej restrykcyjne ustawienie, które całkowicie blokuje możliwość stworzenia referencji zewnętrznych.
W połączeniu z powyższymi ustawieniami warto też zastosować opcję Użyj innego koloru dla referencji niedozwolonych bieżącymi ustawieniami (Use different color for references forbidden by current settings) i zdefiniować kolor, jakim zostaną oznaczone aktualnie niedozwolone referencje.
Po odpowiednim skonfigurowaniu powyższych opcji można przygotować środowisko, w którym możliwe będzie stworzenie jedynie dozwolonych referencji zewnętrznych. Po zastosowaniu opcji zmiany koloru użytkownik zyska też od razu wizualną wskazówkę, których referencji nie może wybrać podczas pracy z aktywnym komponentem.
Wyjątki od dozwolonego zakresu referencji
Ponieważ jednak czasami zdarzają się sytuacje, w których konieczne okazuje się zdefiniowane referencji zewnętrznych wykraczających poza dozwolony zakres, warto rozważyć aktywowanie dodatkowej opcji. Opcja Zezwól na wyjątki po potwierdzeniu (Allow exceptions with confirmation) umożliwia użytkownikowi stworzenie referencji zewnętrznej pochodzącej spoza dozwolonego zakresu. W momencie zaznaczenia w modelu takiej referencji najpierw zostanie wyświetlony komunikat informujący o wskazaniu niedozwolonej referencji. Użytkownik następnie będzie mógł zdecydować, czy mimo wszystko chce użyć takiej referencji, czy z niej zrezygnować. Umożliwia to przede wszystkim znacznie bardziej świadome budowanie struktury referencji w trakcie pracy nad modelem.
Podsumowanie
Stosując odpowiednie kombinacje ustawień środowiska Creo Parametric, można znacznie ograniczyć możliwość tworzenia referencji zewnętrznych. Zyskujemy wtedy pewność, że tworzone są wyłącznie niezbędne referencje zewnętrzne. Dzięki zastosowaniu kombinacji ograniczeń, wyjątków i oznaczeń kolorystycznych użytkownicy znacznie bardziej świadomie mogą tworzyć modele komponentów. Modele zaprojektowane w ten sposób będą z kolei stabilniejsze i bardziej odporne na błędy wynikające ze zmian wprowadzonych w projekcie całego zespołu.
